poniedziałek, 27 czerwca 2011

Szpilki a zdrowie

Szpilki na cenzurowanymDzięki butom na wysokim obcasie każda kobieta wygląda szczuplej, bardziej kobieco, seksownie a także elegancko. Szpilki poza tym dodają centymetrów i sprawiają, że czujemy się pewniejsze siebie. Wiele kobiet z takich i innych względów nie rozstaje się z wysokimi obcasami prawie nigdy. Szpilki są jednak torturą dla naszych stóp i kręgosłupa.
Stopy człowieka przystosowane są do chodzenia na płaskiej podeszwie, a najbardziej komfortowe dla naszych stóp jest chodzenie boso. Anatomicznie, więc stopa jest zbudowana tak, aby utrzymywać ciężar ciała całą swoją powierzchnią (przy czym główną podporę ciała stanowi pięta). W momencie kiedy nosimy wysokie obcasy, pięta wędruje do góry a siły ciążenia przesuwają się na przodostopie (przy bardzo wysokich obcasach siły ciążenia głównie spoczywają na palcach). Długotrwałe chodzenie na szpilkach zmienia więc całą mechanikę stopy.

Poniżej wykaz najbardziej narażonych części ciała podczas chodzenia na wysokim obcasie.

Kręgosłup - wysoki obcas powoduje pogłębienie lordozy lędźwiowej, zatem naciski serwowane lędźwiom będą nierównomiernie rozłożone. Ucisk na korzenie nerwowe w tym miejscu może być przyczyną silnych bólów kręgosłupa a nawet stałych zniekształceń w tym obrębie. Tylko w przypadku spłaszczenia lordozy lędźwiowej noszenie butów z podwyższeniem może przynieść złagodzenie bólów.

Łydki – chodzenie na wysokim obcasie powoduje stałe napięcie mięśni łydek. To natomiast może być przyczyną silnych bólów mięśni oraz stawów kolanowych.

Przodostopie i palce - podwyższenie tyłu obuwia sprawia, że podeszwa jest pochyła. Stopa więc ześlizguje się i ciężar spoczywa na palcach. Jeżeli but ma wąski nosek dodatkowo następuje bardzo silny nacisk kumulujący się tylko na niewielkim obszarze palców. Najczęściej taka kumulacja sił przypada na paluch, czyli największy palec stopy. Konsekwencją tego mogą być tzw. halluksy.

Śródstopie – nierównomierne obciążenia śródstopia mogą doprowadzić do bólu i spłaszczenia sklepienia stopy (wgłębienia) doprowadzając do tzw. płaskostopia. Stąd już nie trudno o bóle kolan oraz szybką męczliwość podczas chodu.

Pięta – w tylnej okolicy pięty znajduje się ścięgno mięśni łydki tzw. ścięgno Achillesa. W momencie, kiedy pięta jest uniesiona do góry ścięgno to się skraca, kiedy natomiast mocno pociągniemy palce stopy do góry ścięgno Achillesa się wydłuża. W butach na obcasie ścięgno to jest w stałym przykurczeniu, dlatego też z czasem może dojść do jego skrócenia. Konsekwencją tego jest natomiast trudność w poruszaniu się na płaskim obuwiu oraz bóle i kurcze mięśni łydki.

Warto także wspomnieć o zaletach noszenia obuwia z wysokim obcasem. Otóż największą jest to, że wkładając szpilki dbamy o prawidłową postawę. Staramy się prostować tak, aby nasz chód wyglądał ładniej i bardziej elegancko. Każda kobieta na wysokim obcasie poza tym czuje się pewniej i kobieco, co wpływa na wzrost samooceny. Zatem warto od czasu do czasu nosić to niezwykle szykowne obuwie, ale ze względu na mnóstwo negatywnych konsekwencji nie należy tego robić zbyt często.

Dla pań, którym trudno rozstać się z butami na wysokim obcasie, polecam także codzienną gimnastykę stóp:

1. Marsz boso po trawie lub piasku - stopy tutaj swobodnie odpoczywają i oddychają, palce podczas takiego chodu mają możliwość rozłożenia się, co znacznie uśmierza ból. Sklepienie stopy natomiast fizjologicznie wygina się, co także niweluje bóle i napięcia.
2. Krążenia stopy – w siadzie na krześle, jedną stopy wysuwamy lekko do przodu i opieramy o piętę, następnie wykonujemy 10 okrążeń przodostopia w prawo i 10 w lewo. To samo powtarzamy dla drugiej stopy.
3. Rozciąganie ścięgna Achillesa – w staniu na lekkim podwyższeniu (pięta wysunięta poza kant podwyższenia) obniżamy piętę aż poczujemy lekkie ciągnięcie ścięgna.
4. Zginanie i prostowanie stopy - w siedzeniu na krześle prostujemy jedną nogę w kolanie, a następnie wykonujemy zginanie i prostowanie stopy w stawie skokowym. To samo powtarzamy dla drugiej stopy.

Więcej argumentów przemawia przeciwko butom na wysokim obcasie, jednak jeśli od czasu do czasu pozwolimy sobie na włożenie tegoż obuwia i będziemy dbać o prawidłową ruchomość naszych stóp, to będą one nam służyć w zdrowiu bardzo długo.



żródło:
http://kobieta.interia.pl/news/szpilki-na-cenzurowanym,1148467
http://vitalia.pl/index.php/mid/3/fid/2/diety/dieta/article_id/325/offsetk/0

Walka z żylakami

Maski na jędrne udaW młodym wieku żylaki pojawiają się zwykle w wyniku stosowania pigułek antykoncepcyjnych czy depilacji gorącym woskiem. Przyczynę może stanowić również m.in. noszenie obuwia, którego obcas jest wyższy od 5cm, nadwaga bądź otyłość oraz długotrwałe przebywanie w pozycji stojącej lub siedzącej, a nawet nadmiernie obcisła bielizna.


Warto praktykować codzienny spacer, taniec lub jazdę na rowerze. Jeśli nie masz jednak na to czasu, to spróbuj wygospodarować chociaż chwilę, na czynne ćwiczenia stóp. Na zmniejszenie lub ograniczenie żylaków, pozytywnie wpływa również naprzemienne oblewanie nóg ciepłą i zimną wodą podczas korzystania z prysznica oraz ułożenie kończyn dolnych 10-15 cm powyżej poziomu tułowia w czasie snu. Na rynku są również dostępne różnego rodzaju pończochy uciskowe, które mogą uchronić Cię przed zabiegiem chirurgicznym.

Jeśli problem żylaków już Nas dotyczy powinniśmy:

-unikać długotrwałego stania i siedzenia
-unikać długotrwałych podróży
-utrzymywać właściwą wagę ciała
-unikać antykoncepcji
-unikać ciepła (depilacji gorącym woskiem,opalania,ogrzewania podłogowego)
-ograniczyć cukier i sól
-pić codziennie ok.1,5 l wody mineralnej niegazowanej
-umiarkowannie uprawiać gimnastykę
-stosować luźny ubiór
-stosować luźne obuwie(nie za wysoki obcas)
-hartować nogi
-przyjmować odpowiednie leki po konsultacji z lekarzem

poniedziałek, 20 czerwca 2011

Dieta Dukana

 dieta Dukana Czterdzieści osiem procent ludzi przybiera ponownie na wadze po diecie doktora Dukana

Według ankiety zrealizowanej ostatnio przez francuskie strony internetowe Le journal des femmes i Sante-medecine.net grupy CCM Benchmark, blisko połowa osób, które podjęły słynną dietę proteinową doktora Pierre'a Dukana, stwierdziła ponowne przybranie na wadze - powrót do wagi początkowej, przed rozpoczęciem diety - w ciągu jednego roku.

Trzy lata po zaprzestaniu stosowania słynnej diety, 75% sondowanych przyznało, iż przybrało stracone wcześniej kilogramy.

Dieta Dukana: i co potem?

Tak została właśnie nazwana ostatnia ankieta, przeprowadzona na 4 761 internautach (90% kobiet), która ewidentnie podkreśla szybkie potwórne przybieranie na wadze po tego typu dietach.

W rzeczywistości, według pierwszych rezultatów, które ujawniono 30 maja, 11% adeptów diety Dukana, odzyskało swoją początkową wagę między trzecim a szóstym miesiącem po przerwaniu diety.

Po szóstym miesiącu, poziom podnosi się do 24%, aby nastepnie osiąnąć szczyt 30% dla tych, którzy przerwali dietę, po 1 roku do 2 lat.

W końcu, 22% z tych, którzy przerwali dietę Dukana, w ciągu 2-5 lat wróciło do swojej wagi początkowej.

Z czego wynika to (powtórne) przybieranie na wadze? Ponad połowa przepytanych osób (60%) wyjaśnia, iż nie przestrzegała fazy stabilizacji, czyli ostatniej fazy tej diety. A trzydzieści siedem procent sondowanych ocenia, że ich dieta nie pasuje do ich potrzeb.

Trzy podstawowe zagrożenia związane z dietą Dukana

Francuska kolejna strona internetowa, czyli serwis Doctossimo, przypomina, że w listopadzie 2010 roku, francuska agencja ANSES przeanalizowała szczegółowo 15 diet, w tym i dietę Dukana.

Raport ten wyszczególniał zwłaszcza trzy główne zagrożenia związane z tą dietą: ryzyko dla nerek
(masywne początkowe dawki protein przeciążają nerki), nadmiar soli/sodu, który prezentuje poważny czynnik ryzyka wzrostu ciśnienia tętniczego, a więc i czynnik ryzyka chorób serca oraz układu naczyniowego, a także możliwy wzrost śmiertelności.

Skonfrontowany z tą analizą, przeprowadzoną przez agnecję ANSES, doktor Pierre Dukan tak naprawdę nigdy nie zaprzeczył istnieniu takiego ryzyka, ale raczej kładł nacisk na zagrożenia związane z otyłością.

Dieta doktora Pierre'a Dukana, która pozwala na bardzo szybką utratę wagi, jest niezwykle popularna we Francji, ale nie tylko. Na całym świecie praktycznie ma swoich gorących zwolenników. Oparta jest ona na jedzeniu prawie wyłącznie hiperproteinowych produktów pokarmowych w fazie ataku, a następnie raz w tygodniu, w fazie nazwanej stabilizacyjną (Proteinowe Czwartki).

Niewątpliwie jest to bardzo skuteczny sposób na odchudzanie, gwarantujący znaczący ubytek wagi w stosunkowo krótkim czasie. Jednak wiąże się również ze sporym ryzykiem. Przede wszystkim ogromna ilość spożywanego białka bardzo mocno obciąża pracę wątroby i nerek. Badania przeprowadzone na grupie 17 ochotników przez zespół naukowców ze szkockiego uniwersytetu w Aberdeen wykazały, że długoterminowe stosowanie diety wysokoproteinowej może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem powstawania raka jelita grubego. W organizmie dochodzi do wzrostu poziomu tzw. związków nitrozowych, których obecność wpływa na rozwój nowotworów.

Opinie polskich dietetyków

Polscy specjaliści, tacy jak Ewa Stachowiak z Zakładu Biochemii i Żywienia Człowieka PUM w Szczecinie podkreślają, że na niewydolność wątroby i nerek, wywołane stosowaniem diety Dukana, narażone są szczególnie osoby starsze i z wyraźna nadwagą. Problemem jest tu stłuszczenie wątroby, które dotyka ok. 33 procent mieszkańców Zachodniej Europy. Niewielu o tym wie, gdyż jest to schorzenie, z którym nie wiąże się ból. Jednak wątroba, i tak już obciążona, może przejść w stan zapalny pod wpływem niewłaściwej diety. Konsekwencją może być marskość. Wówczas jedynym ratunkiem okazać może się przeszczep.


Czy zamiast gwałtownie zmieniać nasze przyzwyczajenie kulinarne, nie lepiej poddać jadłospis procesowi ewolucyjnych korekt, które doprowadzą do uzupełnienia braków i wyeliminują największe zagrożenia? Zamiast rezygnować z przyjmowania węglowodanów, warto spróbować ograniczyć ich ilość oraz zadbać o odpowiednią jakość. Nie ryzykujemy wówczas wiele, a efekty, choć może nie tak spektakularne jak utrata 5 kilogramów w ciągu tygodnia , na pewno się pojawią i nie znikną, gdy tylko wrócimy do starych przyzwyczajeń kulinarnych.

Źródło:
http://www.biomedical.pl/aktualnosci/czterdziesci-osiem-procent-ludzi-przybiera-ponownie-na-wadze-po-diecie-doktora-dukana-2735.html
http://www.artykuly.net.pl/index.php/tag/dieta-dukana/

poniedziałek, 13 czerwca 2011

Ćwiczenia kształtujące pośladki

Wcale nie musi być szczupła, by przyciągać męskie spojrzenia. Cały sekret w tym, by była kształtna. Osiągniesz to dzięki kilku prostym ćwiczeniom.Pamiętaj!Najważniejsza jest systematyczność.

1.Unoszenie nogi
Uklęknij i oprzyj dłonie na podłodze, dokładnie pod barkami. Napnij pośladek i unieś ugiętą lewą nogę tak, aby stopą celować w sufit. Wytrzymaj chwilę i opuść nogę (ale nie opieraj kolana na podłodze). Staraj się nie kołysać biodrami. Powtórz 10–12 razy najpierw jedną, potem drugą nogą.

DODATKOWA KORZYŚĆ: to ćwiczenie wzmacnia również plecy.

zestaw ćwiczeń
2.Przysiady z hantlami
Stań w szerokim rozkroku, palce stóp skieruj na zewnątrz. Chwyć ciężarek (lub 1,5-litrową butelkę z wodą) w obie dłonie i unieś ręce nad głową. Napnij mięśnie brzucha i pośladków. Zrób przysiad i jednocześnie ugnij ręce, opuszczając ciężarek za głowę. Wytrzymaj 3 sekundy i wróć do pozycji wyjściowej. Powtórz 10–12 razy.

DODATKOWA KORZYŚĆ: to ćwiczenie rzeźbi także mięśnie trójgłowe znajdujące się z tyłu ramion.
zestaw ćwiczeń
3.Nogi w górę
Połóż się na plecach i oprzyj pięty na krześle. Nogi powinny być lekko ugięte w kolanach, ręce ułożone wzdłuż tułowia. Unieś wyprostowaną lewą nogę w górę. Napnij brzuch i pośladki. Unieś biodra na tyle wysoko, aby tułów i udo utworzyły linię prostą. Wytrzymaj 3 sekundy i powoli opuść. Powtórz 10–12 razy, najpierw z jedną, potem z drugą nogą w górze.

DODATKOWA KORZYŚĆ: to ćwiczenie pomaga również spłaszczyć brzuch.
zestaw ćwiczeń

źródło:
http://polki.pl/fitness_zgrabnapupa_galeria.html?galg_id=10007188&ph_center_01_page_no=3#galery_place

Zgrabne pośladki

Przeskoki (ćwiczenie na pośladki i uda)Tak jak całe ciało, pośladki także można modelować. W pracy nad tą częścią ciała, na której często spoczywa wzrok mężczyzny, możesz skorzystać zarówno ze sprawdzonych metod, jak i najnowszych technik chirurgicznych.

Po pierwsze dieta

Do niedawna niedoceniana, dziś wiadomo, że ma kapitalne znaczenie w walce z nadwagą i cellulitem. Zacznij od takiego jej zmodyfikowania, by 50 -70 procent potraw stanowiły warzywa i owoce, z przewagą warzyw (jedzone 5 razy dziennie). Jedz dużo owoców cytrusowych, podczas obierania pozostawiając w nich albedo - cienki biały miąższ pod skórką, w którym jest dużo wzmacniających włosowatye naczynia krwionośne bioflawonoidów.
Nie zapominaj o produktach zawierających pektyny - płatkach owsianych, pełnym ziarnie, roślinach strączkowych, jabłkach, brokułach. Zwiększ spożycie pokarmów oczyszczających organizm i wspomagających pracę wątroby np. buraków. Tłuste mięsa zastąp chudymi.


Czas na masaż

Codzienny prysznic kończ 15-20 minutowym masażem. Wykonuj koliste ruchy szorstką rękawicą lub specjalnym przyrządem z gumowymi wypustkami. Pupę warto masować także "na sucho"`. Może kupisz sobie jakiś przyrząd do masażu? Może to być "roller" na drewnianej rączce lub skakanka z nanizanymi drewnianymi "koralami". Dzięki temu, że drewniane elementy nanizane są na długi sznur zakończony rączkami, łatwo manewrować nim z tyłu. Gdy nie masz nic, czym mogłabyś ułatwić sobie pracę - wiedz, że skuteczne jest także szczypanie i ugniatanie obwisłych fałdek.
W gabinecie masażu możesz poddać się:
  • drenażowi limfatycznemu, podczas którego wykonuje się pompujące ruchy wzdłuż dróg przepływu limfy
  • elektrostymulacji czyli traktowaniu komórek tłuszczu prądem o słabym natężeniu

Napinanie mięśni

Oprócz dawki codziennej gimnastyki w domu, "ćwiczyć" możesz właściwie wszędzie i to przez cały czas. Przede wszystkim zapomnij o windzie. Podczas wchodzenia po schodach, na przemian szybko i wolno, mocno uderzaj nogami o podłoże i napinaj pośladki. Czekając na autobus, siedząc przy biurku, systematycznie i po kolei napinaj i rozluźniaj partie mięśni zaczynając od tyłu.
Jeżeli chodzi o sporty, to w dbaniu o zgrabne pośladki najskuteczniejsze jest pływanie (żabką i kraulem, a także z deską), taniec (możesz pląsać zamiast nielubianej gimnastyki) i bieganie po miękkim podłożu. No i oczywiście zamaszyste, prężne maszerowanie.

Kremy wyszczuplą?

Nie warto pokładać w nich nadziej na radykalna zmianę, ale zaszkodzić - nie zaszkodzą. Stosuje się je zazwyczaj przez 3-4 tygodnie. Jedne wciera się przed masażem, inne po jego zakończeniu, najlepiej wieczorem, by mogły "popracować" w nocy. Najbardziej skuteczne są preparaty zawierające kofeinę, która powoduje rozpad kwasów tłuszczowych i tym samym przyspiesza odpływ limfy z tkanki tłuszczowej, a także poprawia krążenie krwi w naczyniach włosowatych.

Twoje problemy z ciałem pogłębia:
  • słabe wydalanie produktów przemiany materii
  • brak aktywności fizycznej
  • stres i napięcia nerwowe
  • brak snu
  • spożywanie lekarstw, alkoholu,tłuszczów
  • niewystarczająca ilość płynów
żródło:
http://www.poradnikzdrowie.pl/fitness-i-rekreacja/badz-w-formie/Jak-wymodelowac-i-ujedrnic-posladki_34964.html
http://www.schudnijmy.pl/cwiczenia/zgrabne-nogi-posladki/przeskoki

czwartek, 2 czerwca 2011

Ból nadgarska

Ból nadgarstkaDługotrwała praca przy komputerze może być  przyczyną ostrego bólu w nadgarstku. To skutek nienaturalnego wygięcia dłoni. Nie zwlekaj, aż  choroba się rozwinie, ćwicz. 
Budzisz się w nocy z powodu dokuczliwego bólu, drętwienia i mrowienia rąk. Rano z trudem unosisz filiżankę z kawą. Nie traktujesz jednak tej dolegliwości poważnie. Bierzesz leki przeciwbólowe i jakoś mija dzień. Gdy wreszcie idziesz do lekarza, dowiadujesz się, że masz zespół cieśni nadgarstka.

W ciasnym kanale

Każda praca, która wymaga powtarzania tych samych ruchów, szczególnie przy nadmiernym zgięciu lub wyprostowaniu nadgarstków, sprzyja temu schorzeniu. W okolicy nadgarstka, po wewnętrznej stronie dłoni przebiega nerw pośrodkowy - nervus medianus. Jest dość ciasno umieszczony w kanale, który tworzą trzy kości nadgarstka i więzadło. Szczególne położenie nerwu powoduje, że może on być łatwo drażniony.
Na zespół cieśni nadgarstka zazwyczaj chorują osoby w średnim wieku. Częściej kobiety. U mężczyzn pojawia się on na skutek urazów mechanicznych, np. ciężkiej pracy fizycznej. Może być również następstwem: blizn po ranach lub oparzeniach w okolicy nadgarstka oraz zapaleń, krwiaków i ganglionów (galaretowatych guzków rozrostowych tkanek miękkich na grzbiecie nadgarstka). Choroba pojawia się nagle i nie zdajemy sobie sprawy, że spowodowały ją codzienne i niezauważalne urazy. Wywołują one stan zapalny i obrzęk ścięgien, a to prowadzi do stopniowego zmniejszenia przestrzeni w kanale cieśni nadgarstka. Nerw jest coraz mocniej uciskany i odczuwamy ból. Wtedy właśnie występuje sztywność i obrzęk stawów nadgarstkowych, utrata siły oraz sprawności, szczególnie podczas wykonywania precyzyjnych ruchów i tak prostych czynności, np. jak zapinanie guzików. Silny ból może promieniować do łokcia, a nawet ramienia.

Zawody wysokiego ryzyka

  • operator komputera
  • pianista
  • pakowacz (np. mięsa, warzyw  na tackach)
  • operator młota pneumatycznego 

Kuracja witaminowa

Przyczyną zespołu cieśni nadgarstka może być niedobór witamin B6 i B12. Osoby zagrożone tą dolegliwością powinny jeść pokarmy bogate w te witaminy: mięso, ryby, płatki, pełnoziarniste pieczywo, szpinak, kartofle i banany. Uwaga! Przedawkowanie witaminy B6 może wywołać objawy przypominające zespół cieśni nadgarstka, czyli drętwienie i mrowienie rąk. 

Zagrożeni chorobą

  • cierpiący na reumatoidalne zapalenie stawów, cukrzycę lub schorzenia tarczycy (zwłaszcza niedoczynność) 
  • kobiety w ciąży - ze względu na występowanie obrzęków w tkankach i zatrzymywanie płynów, szczególnie w okolicach rąk i stóp 

Osiem godzin przy komputerze

Polskie przepisy prawa pracy odpowiadają wymogom Unii Europejskiej. Jeśli twój pracodawca o nich zapomniał, Państwowa Inspekcja Pracy może go ukarać grzywną. Pracodawca musi skierować potencjalnego pracownika na badania okulistyczne i ogólne. Później pracownik co 2-4 lata (w zależności od stanowiska i branży) musi się zgłaszać na okresowe  badania kontrolne. Jeśli lekarz zauważy pogorszenie wzroku, zaleca noszenie okularów. Przepisy zobowiązują pracodawcę do refundacji szkieł i oprawek, ale tylko do pracy przy monitorze. To znaczy, że okulary mają zapewnić ostre widzenie na ekranie z odległości 50-60 cm.  Kobietom w ciąży nie wolno przed monitorem spędzać więcej niż cztery godziny dziennie. W pozostałym czasie szef ma znaleźć tym paniom inne zajęcie. Pracodawca jest zobowiązany do zapewnienia pracownikowi kilkuminutowych przerw co godzinę, dwie. Można wtedy odejść od komputera i np. poćwiczyć. Pomieszczenia, w których ludzie pracują przy komputerach, muszą być odpowiednio wysokie (najlepiej 3-metrowe, w domach mieszkalnych niższe), ze światłem dziennym i elektrycznym. Wilgotność powietrza ma być co najmniej 40-procentowa, przy temperaturze 18ˇC. Na każdego pracownika powinno przypadać co najmniej 2,5 m2 powierzchni nie zastawionej żadnymi sprzętami. Stanowiska komputerowe. Jeśli znajdują się jedno za drugim, to odległość między tylną ścianą komputera a głową kolejnej osoby nie może być mniejsza niż 80 cm (chyba że miejsca są przedzielone zasłonami czy ściankami). Natomiast odległość między komputerami stojącymi w jednym szeregu ma wynosić 60 cm. Wysokość stołu ma umożliwić wygodne położenie nóg pod nim. Blat powinien być matowy i niezbyt wąski, aby ekran znajdował się co najmniej 40 cm od oczu. Krzesło ma być na kółkach,  z regulowaną wysokością, wysokim oparciem i tzw. podłokietnikami.  

źródło:http://www.poradnikzdrowie.pl/zdrowie/kregoslup/bole-nadgarstka_34114.html
fot.http://www.reumatologia24.pl/bole_nadgarstka_i_reki.htm

środa, 1 czerwca 2011

Cellulit -jak z nim walczyć?


Cellulit (medyczna nazwa to lipodystrofia) powstaje w wyniku nieprawidłowego rozłożenia tkanki tłuszczowej. Głównymi przyczynami powstawania "skórki pomarańczowej" są: uwarunkowania genetyczne,łykanie pigułek antykoncepcyjnych,  jedzenie fast foodów ,nadwaga,wahania hormonalne podczas dorastania, ciąży i przekwitania.
Jak się pozbyć cellulitu?
Przede wszystkim trzeba ograniczyć ilość soli spożywanej w potrawach lub najlepiej całkowicie z niej zrezygnować, ponieważ sól zatrzymuje wodę i toksyny w organizmie. Zamiast niej można używać wegety.
Dieta  powinna być bogata w białko, herbatki ziołowe również pomogą w zwalczeniu cellulitu. Należy również pić jak najwięcej wody niegazowanej. Ruch jest oczywiście jak najbardziej wskazany. Można wykonywać rożnego rodzaju masaże, wykorzystując do tego szorstkie gąbki lub drewniane szczotki z wypustkami. Pomoże również masaż za pomocą wody: należy opryskiwać ciało silnym strumieniem na zmianę ciepłej i chłodnej wody. Specjalne kosmetyki antycellulitowe na pewno pomogą w zwalczeniu "pomarańczowej skórki" lecz należy pamiętać, że samo posmarowanie nic nie zdziała. Aby kosmetyk zadziałał należy po jego nałożeniu masować ciało minimum 10 minut.
Czego należy unikać?
Przede wszystkim fast foodów, które zawierają ogromne ilości soli. Opalania (głównie sztucznego - solarium), ponieważ skóra staje się mniej jędrna i wiotczeje. Palenia papierosów - nikotyna utrudnia dostarczenia tlenu do komórek co hamuje spalanie tłuszczu.


 źródło: http://kulturystyka.bajo.pl/3257,cellulit.html